the message for family man, parents and youngster. must watch.....................

பாபநாசம் திரைப்படம் பற்றிய ஒரு கண்ணோட்டம் :
நேற்று பாபநாசம் திரைப்படம் இரவு காட்சி பார்த்தேன். மிகவும் அருமையான திரைப்படம். அற்புதமான திரைக்கதை, மற்றும் அது பதிவு ஆக்கபட்ட விதம் மிக மிக அருமை.
ஒரு கதாபாத்திரம் கூட தேவை இல்லாமல் படத்தில் இல்லை. ஒருவர் கூட ஓவர் அக்டிங் செய்யவில்லை. மொத்தம் ஒரு 15 அல்லது 20 கதாபாத்திரங்களே திரைபடத்தில். இயக்குனர் ஜோசப் பிரமாதமாக மனதில் ஒன்றும்படி படைத்திருக்கிறார். கமல்ஹாசன், கௌதமி,கலா பவன் மணி மற்றும் குழந்தை நட்சத்திரங்கள் நடிப்பில் பிரமாதபடுத்தி இருக்கிறார்கள்.
படத்தின் இடைவேளைக்கு பிறகு காட்சி ஓட்டத்தில் நம்மை மறக்கும் பொழுது, என்னதான் புஷ் பாக் இருக்கையில் அமர்திருந்தாலும் நுனி இருக்கையில் அமர்ந்து தான் பார்க்க வேண்டி இருக்கும். அனைவரும் கட்டாயம் பார்க்க வேண்டிய திரைப்படம்.
கடைசி காட்சி ஒரே டேக் இல் எடுக்கபட்டது என்று கேள்விப்பட்ட பொழுது ஆச்சரியபடாமல் இருக்க முடிவதில்லை.
என் சிறு வயதில் மால்குடி டேஸ் என்ற நாடகம் என்னை அவர்கள் வாழும் இடத்திற்கே அழைத்து செல்லும், அது போலவே இப்படத்திலும் உணர்ந்தேன்.
அனைவரும் கட்டாயம் பார்க்க வேண்டிய திரைப்படம்.
என் மதிப்பெண் 9/10.

சமீபத்திய தமிழ் சினிமாவில், மதுரை தமிழும், சென்னை தமிழும் கேட்டு கேட்டு அலுத்துப்போன நமக்கு திருநெல்வேலி சுத்த தமிழ் கேட்கும் பொழுது " இன்ப தேன் வந்து பாயுது காதினிலே " என்பது போல அற்புதமாக இருக்கு.

Casting perfect 10,father mother daughters and supporting characters acting performance is in next level .The movie and scenes would remain in our memories for a long time, hope Mr. Ulaganayagan gives us more of this kind in coming years and act in new directors movie.

To be honest, I rarely watch any Tamil movies (or 'Indian' movies per se). Occasionally, you hear a glimmer that a movie is doing well and has been received positively by fans. Being a Kamal Hassan fan, his recent outings are not up to par; even 'Vishwaroopam' was a let down, and his most recent film 'Uttama Villain' was underwhelming. Then I heard about 'Papanasam'. I had absolutely no idea where this movie came from as I didn't really follow the production or release time line. It was by word of mouth that it had been released here in Malaysia. After reading the plot, I was intrigued. I thought to myself, why not, let's watch it.

The trailer had this 'family-oriented vibe' to the proceedings, something Kamal had not done in a while. A nice change of pace as well. The movie starts slowly, and soon I realized how 'Earthed' the movie was; the characters had this positive vibe and the direction was always on-the-dot for exposing character traits early on. It took its time and it was handled really well without ever being boring.

As things got a little more complicated, I thought to myself, this is where the movie might falter. It didn't. It kept going at a brilliant pace and the characters stayed true to themselves without ever going 'over-the-top'. Hats off to the director (and cinematography work). The acting is nothing short of brilliant, with small nuances here and there, making you believe the characters and action are real. This is really unlike any previous Tamil movies I have seen.

The story is so simple, yet the way the events unfold are truly magnificent. Flashbacks are used constantly in Tamil movies to great annoyance; not here. It is a PRIME example of how flashbacks should be used in ANY movies.

Without going into too much plot details, let's just say this movie is very emotional and tremendously powerful. There was NO MUSICAL NUMBERS/DANCE (which was quite a surprise for me) and the musical score was merely used only to accentuate the character's emotions and on-screen presence.

Kamal Hassan's acting at his finest. This is how you make a Tamil movie. Absolutely memorable to the last scene. I could almost say this is a 'classic' Kamal movie.

A must watch for any fans of any movies, not just Kamal fans.

This is one the best movies I have seen in 2015 (...and this includes all other English movies I have seen!).

P/S: The other Kamal Hassan movie I loved to bits is 2009's "Unnaipol Oruvan"; small trivia - the original of this movie "A Wednesday!" appeared on TV that Suyambu was watching.